เป็นกลอนที่องค์หลวงปู่มั่นได้ประพันธ์ไว้ขณะที่มาจำพรรษา ณ วัดสระปทุม(วัดปทุมวนาราม) ปทุมวัน กรุงเทพมหานคร ปรากฏมีในสมุดของเก่าที่มอบให้เป็นมรดกแก่พระภิกษุทองคำ  ผู้อุปฐากใกล้ชิดในปัจฉิมวัย บทประพันธ์นั้นคล้ายร่าย หรือกลอนแปด   เป็นลายมือของท่านอาจารย์เขียนเอง  และบอกไว้ตอนท้ายว่าท่านเป็นผู้แต่ง  ครั้งอยู่วัดปทุมวนาราม